Nie wszystko złoto, co się świeci - jak odróżnić prawdziwy kruszec od fałszywego?

Złoto głupców

Sprawdzając ofertę sklepów, które niekoniecznie parają się wyłącznie sprzedażą biżuterii lub kupując pierścionki na tak zwanym “bazarze”, bardzo rzadko możemy mieć do czynienia z prawdziwym złotem - szczególnie, jeśli ceny takich produktów są zaskakująco niskie. Częściej spotkać możemy się z tombakiem, czyli stopem miedzi oraz cynku. Ten pierwszy metal nadaje wyrobom wykonanym z tombaku charakterystyczny, żółty kolor, co pozwala z powodzeniem udawać złoto.

Niestety dla laika w temacie biżuterii czy złotnictwa może okazać się to zgubne, gdyż na pierwszy rzut oka trudno odróżnić te dwa metale od siebie. Całe szczęście istnieje kilka sposobów, które bez konieczności posiadania specjalistycznego sprzętu pozwala na sprawdzenie, czy oglądamy pierścionek wykonany z prawdziwego złota, czy z “udawanego”.

Znak probierczy

Pierwszą - i najważniejszą - kwestią jest weryfikacja, czy na wyrobie złotniczym wybity jest tak zwany znak probierczy, nadawany przez Urząd Probierczy, który określa próbę złota. Najczęściej są to próby 333 (ok 33% złota w stopie) lub 585 (58% złota). Złoto samo w sobie jest metalem niezwykle plastycznym, dlatego kruszec wykorzystywany do produkcji biżuterii mieszany jest z innymi metalami w celu nadania mu większej wytrzymałości.

Oznaczenie próby jest niewielkie, jednak można je zauważyć gołym okiem. Jeśli znaku nie ma w ogóle, lub znacząco odbiega on od tego, jaki nadaje Urząd - powinna nam zapalić się lampka ostrzegawcza.

Magnes

Inną, prostą metodą na sprawdzenie, czy trzymamy w ręku biżuterię ze złota lub innego, mniej wartościowego metalu, jest przyłożenie do niej magnesu. Złoto - jako metal diamegnetyczny - zwyczajnie nie będzie przez niego przyciągany. Należy tutaj jednak zwrócić uwagę na jeden fakt - na magnes nie zareaguje wyłącznie czyste złoto. Niewielkie przyciąganie może wystąpić z kolei w przypadku stopu 333 lub 585.

Inne - bardziej skomplikowane - metody

Autentyczność złota można też sprawdzić innymi sposobami, jednak często wymagają one specjalistycznego sprzętu, umiejętności, a czasami są zwyczajnie niebezpieczne. Dajmy na to metoda zwana “próbą kwasu” - kwas azotowy wchodzi w reakcje ze złotem, które jest poniżej próby 500, w przypadku wyższych prób substancja ta nie powoduje uszkodzenia metalu.

Aby mieć większą pewność, że mamy do czynienia z prawdziwym złotem, należy unikać miejsc, które sprzedają biżuterie po znacznie zaniżonych cenach lub domokrążców czy podejrzanych ofert ogłaszanych w internecie.